فرقه‌ها رویكردهای مختلفی را در رفتار با سایر اعضاء جامعه در پیش می‌گیرند كه یینگر در تحقیق خود به سال 1957 سه نوع فرقه را معرفی می‌كند:

الف) فرقه‌های پذیرشی كه اصول استقلالی فردی را دربر می‌گیرند. به این شكل كه توان، امكانات و تسهیلات فرقه بر تربیت نفوس افراد بصورت مجزا و فرد فرد قرار میگیرد و جهات اشتراكی آن‌ها در درون اجتماع هرگز لحاظ نمی‌شود. نمونه آن جریان «آكسفورد» است