لازمه اثبات فرقه بودن داشتن يكسري از ويژگيها است، كه ابطال وجود اين ويژگيها در ال‌ياسين بخشي از دلايل فرقه نبودن آن را تشكيل ميدهد. اما دلايل فرقه نبودن ال‌ياسين به اين موارد محدود نيست. دسته ديگري از دلايلي كه بر رد اتهام فرقه بودن بر جمعيت ال‌ياسين دلالت دارد دارا بودن ويژگيهاي ضد فرقه ايست.

«سپس پي در پي پيامبران خود را فرستاديم. هر بار كه پيامبري بر ملتي آمد تكذيبش كردند و ما نيز آنها را از پس يكديگر به هلاكت رسانيديم و آنان را داستانها كرديم. پس، نصيب مردمي كه ايمان نمي‏آورند دوري از رحمت خدا باد.»                           المؤمنون: 44

مطالعه زندگي منتخبين الهي و پیروان و ادامه دهندگان راه آنان نشان مي‌دهد كه همة آنان مورد تهاجم ظالمانه كساني قرار گرفته‌اند كه آنان را به جاي بندگي و طاعت و پرستش و حمد و ستايش خدا، به بندگي و اطاعت و عبوديت و مداحي و چاپلوسي و اطاعت و پرستش و تقليد كوركورانة خويش دعوت و از تمام امكانات خود براي گمراه نمودن و نابودي آنان استفاده كرده اند.[1] بر اساس آيات الهي در مي‌يابيم كه رفتارهاي تبليغاتي بر عليه بزرگان از قديم تا كنون چندان تغيير نكرده و تاريخ همواره تكرار شده است.